Lakis Varthalitis: Δεκεμβρίου 2014

Ένα τραγούδι για την Παγκόσμια Ημέρα Παππού και Γιαγιάς

Ο παππούς και η γιαγιά
Μουσική-στίχοι: Λάκης Βαρθαλίτης - Οκτώβριος 2003

Χθες μες το συρτάρι
Τι βρήκα; αν ξέρεις, πες!
Μια παλιά φωτογραφία
μ’ αναμνήσεις μου πολλές.

Είναι ο παππούς μου,
είναι η γιαγιά,
που με πάει ο νους μου;
στη δικιά τους αγκαλιά (2)

Στο τζάκι καθισμένοι
να με κρατούν σφικτά
ακούω ιστορίες,
παραμύθια μαγικά.

Ε, και κάπου κάπου
όταν έλειπε η γιαγιά
σκαρώναμε με τον παππού
κάποια σκανταλιά!

Εξώφυλλο CD

Ήταν Σεπτέμβρης του 2003 όταν ξεκίνησα, ως 3ετής φοιτητής του ΤΕΑΠΗ της Αθήνας, να κάνω μουσικό παιχνίδι στα παιδιά του νηπιαγωγείου του "Αγίου Διονυσίου" στην Πεύκη. Τα πρώτα μου παιδιά με είχαν ενθουσιάσει και, όπως συμβαίνει για κάθε δάσκαλο, έχουν μείνει για πάντα στην καρδιά μου.
Μέσα σ' αυτόν τον ενθουσιασμό ήθελα να δώσω στα παιδιά ό,τι καλύτερο είχα συλλέξει από τις εμπειρίες μου στα διάφορα ταξίδια τόσο στο εξωτερικό και όσο και στο εσωτερικό. Εκείνο τον καιρό μάλιστα έκανα συλλογή από παιδικά τραγούδια και παιχνίδια, ελληνικά και ξένα, και είχα συμμετάσχει σε αρκετές κατασκηνώσεις και είχα γνωρίσει αρκετά ομαδικά παιχνίδια για όλες τις ηλικίες.
Όμως δεν έφθανε μόνο αυτό για να γεννηθεί το παρόν CD. Οι σχέσεις με τις συναδέλφους μου (Σεβαστή, Χριστίνα και Μαρία) υπήρξαν άριστες και τέτοιες που δημιούργούσαν ένα άριστο παιδαγωγικό κλίμα. Μέσα σ' αυτό το κλίμα γεννήθηκαν και τα τέσσερα πρώτα τραγούδια του CD. Γράψαμε κι άλλα τα οποία δεν ηχογραφήθηκαν. Ίσως γίνουν κάποτε στο μέλλον.
Ο σκοπός του CD "Μπανάνα Kόκο Μπάομπαμπ" ήταν καθαρά φιλανθρωπικός. Όλα τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από την πώλησή του στο Χριστουγεννιάτικο παζάρι του σχολείου προσφέρθηκαν σε ίδρυμα για παιδιά με κινητικά προβλήματα. Τα πεντάχρονα παιδιά μας αγκάλιασαν την όλη προσπάθεια με πολλή χαρά και το διασκέδασαν πολύ. Με λίγες ώρες διδασκαλίας κάθε εβδομάδα, τα παιδιά έμαθαν τα τραγούδια με τη συνοδεία της κιθάρας μου και μετά από ένα μήνα δουλειάς βρεθήκαμε στο στούνιο ηχογράφησης για να "φυλακίσουμε τις φωνές τους". Την ενορχήστρωση και ηχογράφηση ανέλαβαν οι μουσικοί Μιχάλης & Γιώτα Καραγιάννη.

Εύχομαι ακόμα, αυτή η δουλειά να βρει έναν χώρο και μέσα σε άλλα νηπιαγωγεία και να τη χαρούν κι άλλα παιδιά και συνάδελφοι, όπως τη χαρήκαμε κι εμείς.

Η όλη ιδέα και η πραγματοποίησή της περιγράφεται παρακάτω με μια ιστορία που γράψαμε για το εσώφυλλο του CD:

"Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη,
δώσ' της κλώτσο, μπάτσο να γυρίσει,
παραμύθι ν' αρχινήσει"

Μια φορά κι έναν καιρό, ήρθαν η κυρία Χριστίνα και η κυρία Σεβαστη και μας είπαν:
"Είστε μικροί αλλά έχετε δύναμη μεγάλη! Μπορείτε να προσφέρετε αγάπη στα παιδιά που έχουν ανάγκη. Θα κάνετε ένα Χριστουγεννιάτικο Παζάρι!"
Εμείς ενθουσιαστήκαμε με την ιδέα και στρωθήκαμε στη δουλειά. Με τα χεράκια μας πλάσαμε, βάψαμε, κολλήσαμε, και με τη βοήθεια της κυρίας Μαρίας φτιάξαμε πράγματα καταπληκτικά!
Η κυρία Σεβαστή είχε μια πολύ ωραία ιδέα, να δημιουργήσουμε ένα CD.
"Πώς είναι δυνατόν;", σκεφτήκαμε.
Και τότε μια κιθάρα ξεπήδησε, που με τα μαγικά χέρια του κ. Λάκη άρχισε να γεμίζει με ρυθμούς και μελωδίες το Νηπιαγωγείο μας κι εμείς το απολαμβάναμε.
Κι όταν ήρθε η Madame Marie και μας είπε:
"Έχασα το Ντο από το κλαρινέτο μου", ξετρελαθήκαμε.
Όμορφοι στίχοι χάιδευαν τα αυτιά μας. Μαγευόμασταν!
Η δουλειά άρχισε για τα καλά.
Τραγουδούσαμε και χορεύαμε, χορεύαμε και τραγουδούσαμε, ώσπου μια μέρα βρεθήκαμε στο στούντιο ηχογράφησης για να μας φυλακίσουν τις φωνές.
Φυλακίσουν; Τρομάξαμε! Τι ήταν πάλι αυτό;
Μη φοβάστε, μας είπαν, δεν υπάρχουν εδώ κακές μάγισσες.
Ο κύριος και η κυριά Καραγιάννη, αλήθεια σας λέμε, έκαναν μαγικά.
Φυλάκισαν τις φωνές μας σ' ένα CD!
Το CD ήθελε όνομα και το βαφτίσαμε "Μπανάνα Κόκο Μπάομπαμπ".
Κι εξώφυλλο; Χρειαζόταν εξώφυλλο.
Πιάσαμε κι εμείς τη ζωγραφική.
Ο θείος Κώστας και η θεία Στέλλα πήραν τις ζωγραφιές μας και τις μαγείρεψαν στον υπολογιστή τους. Και να το εξώφυλλο!
Οι δασκάλες και οι δάσκαλοί μας καμάρωναν.
Χαρήκαμε κι εμείς!
Ακούστε μας λοιπόν, καμαρώστε μας,
ζήστε εσείς καλά για να ζήσουμε κι εμείς καλύτερα!